#003. A Happy, Healthy, Creative and Colorful New Year!

Gepubliceerd op 6 januari 2021 om 15:58

Voor iedereen een gelukkig, gezond, creatief en kleurrijk nieuw jaar!
Dit is mijn eerste blog van dit nieuwe jaar en mijn bedoeling is om dit jaar toch echt vaker wat nieuwtjes met jullie te delen :-). 

Hoe was jouw 2020?

Deze vraag werd gesteld bij een podcast van de Mastermind Academy. Een goede vraag om zo eens terug te kijken naar het afgelopen jaar. 2020 was natuurlijk een bizar en onzeker jaar, maar ook een jaar met bijzondere ontmoetingen, mooie en verdrietige momenten. Over het algemeen was het voor mij persoonlijk eigenlijk helemaal niet zo’n slecht jaar. Ik heb veel onder andere veel dingen (mede) gecreëerd. En dat is toch waar ik de meeste energie van krijg! Hier een korte terugblik van afgelopen jaar en een vooruitblik naar wat komen gaat.

Noorderlicht, huskytocht, op bezoek bij de Sami en ijsvissen in Alta

Een lang gekoesterde droom kwam begin februari dan toch eindelijk uit. We waren getuige van een spectaculaire Noorderlicht show in het noorden van Noorwegen. We weten gewoon niet waar we kijken moeten. Dit in het winterse landschap waar de bergen met sneeuw bedekt zijn. Het mogen ervaren van dit schouwspel stond al jaren op mijn bucketlist en wat is het een fantastisch fenomeen. Ook vond ik de husky sledetocht in de verse sneeuw geweldig om mee te maken. Het enthousiasme en de kracht van de husky's en ook de rust en kalmte van het landschap.

Soroptimisten Eindhoven

Ook heb ik vorig jaar voor de eerste keer een lezing over mijn reis- en natuurfotografie gegeven voor de Soroptimisten in Eindhoven. Ik vond het spannend om te doen, maar ook erg leuk om naderhand de reacties van deze lieve en inspirerende dames te horen. Ik had drie kwartier om mijn verhaal te vertellen, maar uiteindelijk ben ik ruim een uur aan het woord geweest... 

Troostkunst

Begin 2020 - nog voor de Corona-crisis - ontdekte ik dat ik met mijn fotokunst vooral lichtpuntjes in donkere tijden wil bieden. De naam Troostkunst kwam toen in mijn gedachten en kreeg ik er ook niet meer uit. "Dit is het wat ik met mijn artistieke fotografie wil!" En als ik dat gevoel heb dan 'moet' het ook meteen en ik ben dan ook direct aan de slag gegaan met het opzetten van Troostkunst. Ik had een deadline in april 2020, want toen zou de uitvaartbeurs in Amsterdam plaatsvinden. Voor de uitvaartbeurs had ik me ook al meteen aangemeld. Dit is natuurlijk vanwege de huidige omstandigheden niet doorgegaan, maar het heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn volledige focus op het in de markt zetten van mijn Troostkunst had.

Dus, aan de slag met het maken van de kaarshouders en troostkaarten met mijn eigen foto’s. Een Instagram account en Facebook pagina aanmaken, de website www.troostkunst.nl bouwen inclusief webshop en de website www.heart-photostories.nl updaten. Deze website is nu meer voor mijn reisfotografie.

Troostkleuren project bij mentoraat Bart Siebelink

In diezelfde periode volgde ik ook een foto mentoraat bij Bart Siebelink. Gaandeweg ontstond het idee voor het fotoproject Troostkleuren - een regenboog van lichtpuntjes. Met deze serie volg ik de fasen van rouw en de kleuren van de regenboog. Een serie die ik ‘gewoon’ thuis heb gemaakt. Wel zo handig in deze Corona-tijden. Het is een IJs-serie met abstracte en kleurrijke beelden geworden. Ik vind het fascinerend om tijdens het fotograferen in het ijs als het ware nieuwe werelden te zien ontstaan. Het ijs dat steeds van vorm verandert, stukjes ijs die langzaam smelten en ook het licht dat er steeds anders op breekt. Elk moment is anders en het verandert dus continue.

De reis - van schemer naar troost

Na het afronden van het fotoproject Troostkleuren maakte ik nog een paar beelden die donkerder en duisterder waren. Ik fotografeer niet vaak op die manier, maar ik denk dat mijn moeders sterfdag (die in die periode was) onbewust in mijn fotografie heeft doorgewerkt. Ik vind deze beelden overigens wel mooi contrasteren bij mijn Troostkleuren. Ik wist niet zeker of deze duistere beelden wel goed bij Troost passen, maar uiteindelijk vind ik juist dat deze beelden er ook bij horen. Het gaat om troost en lichtpuntjes in de juist donkerder en moeilijker tijden. Dit heeft uiteindelijk geresulteerd in de fotoserie: De reis - van schemer naar troost(kleuren). Bovenstaande foto is onderdeel van deze serie. Komend jaar (lees: dit jaar) wil ik de Troostbeelden verder uitbreiden, hier kom ik verder in deze fotoblog nog op terug.

Online Marketing bij Nature Talks en NPOTY

In maart 2020 ben ik gestart met de Opleiding Online Marketing bij Afdeling Online in Helmond. Ik wilde graag naar opdrachtgevers een completer pakket kunnen aanbieden. Dus niet 'alleen' copywriting en fotografie, maar dit aangevuld met online marketing. Ik denk dat dat tegenwoordig echt van meerwaarde is en je wilt bijvoorbeeld toch ook dat je teksten gevonden en gelezen worden.

De opleiding geeft een kapstok van de verschillende aspecten van Online Marketing. De theorie mochten we bij een organisatie naar keuze in de praktijk gaan brengen. Erg blij was ik dat ik dit bij Nature Talks en Nature Photographer of the Year kon gaan doen. Ik ben namelijk al een aantal jaren als vrijwilliger betrokken bij Nature Talks. Als eindopdracht heb ik de online marketing van Nature Talks heb geanalyseerd en een adviesrapport geschreven. Ik heb de opleiding met een dikke vette 9 afgerond, super natuurlijk.

Erg leuk en interessant om nu meer bij de organisatie betrokken te zijn. En tof om met de opgedane kennis aan de slag te gaan. Ik interviewde (en schrijf daarover blogs) dus al tijdens het Nature Talks Photo Festival onder andere de internationale en nationale fotografen. Bijvoorbeeld fotografen die voor National Geographic of BBC werken zoals Tony Wu, Wenche Dahle, Garth Lenz. Na de opleiding had ik het geluk bij Nature Talks en NPOTY als freelancer te starten. Ik doe er nu van alles, van de communicatie tot de organisatie van de fotoweekenden in Drenthe en het eerste Online Photo Festival afgelopen december. Met een geweldige line-up aan sprekers met wie ik hopelijk in november 2021 een rood wijntje kan drinken ;-).

Ik vind het in ieder geval geweldig om op deze manier met mijn natuurfotografie bezig te zijn. Wie had dit vijf jaar geleden durven dromen? Nou ja, gedroomd heb ik zeker het wel, maar dat het ook echt waarheid zou worden :-).

 

Moments of Stillness

Er is veel te doen bij Nature Talks, maar ik heb uiteindelijk ook nog tijd gevonden om een fotoboek van mijn reis naar Mongolië (in 2019) te maken. Documentaire fotograaf Jeroen Toirkens heeft me geholpen met de uiteindelijke edit. Van de duizenden foto’s die ik heb gemaakt, zijn er slechts 28 in het fotoboek gepubliceerd. Ik vind dat altijd best bizar en helaas zijn er ook een aantal 'darlings gekilled'.Maar ja, dat schijnt bij het creatieve proces te horen. 

Het is een soort poëtisch reisverslag geworden met als titel “Moments of Stillness”. In het boek staan veel beelden van het prachtige en uitgestrekte landschap, de dieren en menselijke elementen. Mijn fotografie kenmerkt zich steeds meer door een poëtische benadering, verstilling, kracht met een bepaalde warmte. Mooi om te zien dat er ook steeds meer een geheel tussen mijn reis- en artistieke natuurfotografie ontstaat.

Keuzes, keuzes, keuzes

Als ik zo terugkijk op het afgelopen jaar heb ik toch behoorlijk veel mooie en toffe dingen gedaan. Maar, ik had nog veel meer ideeën dan dat ik heb kunnen verwezenlijken. Zo blijf ik altijd wel stoeien met het stellen van prioriteiten en het maken van keuzes. Wat is nu echt het belangrijkste om mee te starten? Ik heb vaak geen klussen/projecten die perse (af) moeten, geen spoedklussen, maar wel veel langlopende projecten. 

En voor komend jaar? Als ik naar komende maand kijk, dan ga ik weer lekker verder aan de slag bij Nature Talks met onder andere het verder ontwikkelen van de fotocursussen- en workshops. Hopelijk kunnen we weer gaan reizen en ben ik weer volop aan het mountainbiken. 

Troostboek Fotografisch Topjaar 2021

Ook wil ik weer meer tijd en aandacht aan Troostkunst besteden. Mijn Troostkunst is nu nog klein, maar alles begint natuurlijk ergens en ik vind het erg leuk om hier verder aan te gaan werken. Vind het bijvoorbeeld erg mooi dat mijn kaarthouders bij foto’s van een overleden dierbare staan en ik daarmee mensen een lichtpuntje kan bieden.

Om mezelf fotografisch verder te blijven ontwikkelen heb ik me ingeschreven voor het Fotografisch Topjaar van Bart Siebelink. De serie Troostkleuren & De reis wil ik verder gaan uitbreiden en een Troostboek gaan uitbrengen. Een boek met uiteraard mijn eigen foto’s en gedichten.

Een thema waar ik nu aan zit te denken is om het het proces van het loslaten van het leven en rouwverwerking symbolisch in seizoenen en in de verschillende verschijningsvormen van water vast te leggen. Hoe en wat precies weet ik nog niet, maar ik weet wel dat er over een jaar een bijzondere nieuwe serie is ontstaan :-). Wie weet komt een van mijn nieuwste beelden 'de verdronken vlinder' wel in de eindselectie (zie bovenstaand).

Van dit traject wil ik in ieder geval meer met je gaan delen. Onder andere hoe het creatieve proces voor mij werkt. Met de nieuwste beelden en stappen die ik tijdens dit proces zet. 

Poëtisch reisportfolio van mijn reizen

In mijn archief heb ik nog behoorlijk wat foto’s van mijn reizen staan. Reizen blijf ik toch een van de mooiste dingen vinden die er zijn. Ik hoop dan ook echt dat we dit jaar weer kunnen gaan reizen. Vooral Spitsbergen en Antarctica staan erg hoog op mijn lijstje. Koud, dat wel, maar het lijkt me zo prachtig. Van mijn reizen wil ik een reisportfolio gaan maken. Leuk om mijn archief in te de duiken. Mijn fotografische ontwikkeling te zien en om herinneringen op te halen. Hiervan weet ik ook nog niet precies hoe ik het ga aanpakken. Of ik van bijvoorbeeld elk bezocht land een foto selecteer? Of juist in een bepaald thema ga werken? Ik heb ook nog analoge foto's, maar dat zijn meer kiekjes en waarschijnlijk minder sterk om in mijn portfolio op te nemen. Aan de andere kant geeft het natuurlijk wel mijn groei en ontwikkeling als reis-en natuurfotograaf weer.

Happinez

Als laatste wil ik nog een zin delen die ik van de week in het 'Handboek voor mindere dagen' van Eveline Helmink (hoofdredacteur van Happinez Magazine) heb gelezen. Acteur Robin Williams zegt in zijn rol als John Keating in Dead Poets Society: geneeskunde, recht, bedrijfskunde, bouwkunde - dat zijn nobele disciplines en nodig om te overleven. Maar poëzie, schoonheid, romantiek, liefde - daar blijven we voor in leven. Ik vind vooral die laatste zin erg treffend bij mijn fotografie en mijn manier van fotograferen.

Nogmaals: een gelukkig nieuwjaar vol met warme lichtpuntjes & dat al jullie dromen en doelen mogen uitkomen! 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.